عشق های امــروزی
بی نام
قابل انتقال به غیر
و معاف از احساس میباشند . . .

عزیزم حتے دیگر نمیخواهم آرزویت باشم…
آرزو میڪنم
“او”
آرزوے تو باشد
و
آرزوی او…
“دیگرے”…

زمونه ی بدی شده!
حتی با افزودنی های غیرمـجاز هم
اعتباری بــه ماندگاری بعضی دوستی ها نیسـت…

دنـــــیـــــــا :
بازی هایت را سرم درآوردی
گرفتنی ها را گرفتی
دادنی ها را ندادی
حسرت ها را کاشتی
زخم ها را زدی
دیگر بس است چون چیزی نمانده ، بگذار بخوابم …
محتاج یک خواب بی بیدارم !

بیشتر از هرکسی … خودت را دوست داشته باش!
جوری که هر کجا نشسته ای … هر جا که می روی ….
در هر کاری که میکنی … “خــــــــودت ” حضور داشته باشد ،
یــــک حضــــــــــور بـــی ماننـــد …
اما خالــــــی از تکبــــر ، حسادت ، ریــــــا …
باور کن تا عاشق خودت نباشی ….
عاشق هیچ کس نمیتوانی بشوی ….
و هیچ کس هم ..(!)… عاشقت نمیشود !

در روزگاری زندگی میکنیم کـه:
هَرزگی “مـُـــــد” اســت !
بی آبرویــی “کلاس” اســـت !
مَســـــتی و دود “تَفـــریــح” اســـت !
رابطه با نامحرم “روشــن فکــری” اســت !
گــُـرگ بــودن رَمـــز “مُوفقیت” اســـت !
بی فرهنگی “فرهنگ” است !
پشت به ارزش ها واعتقادات کردن نشانه “رشد ونبوغ” است !

ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺑﺎﺷﯿﺪ!
ﻣﺮﺍﻗﺐ ﻫﻤﯿﻦ “ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ” ﻫﺎ
“ﻋﺰﯾﺰﻡ” ﻫﺎ
“ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻢ” ﻫﺎ
ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺑﺎﺷﯿﺪ!
ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﺎ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ !
ﻫﻤﯿﻨﻬﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯﺟﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﻭ ﺩﻟﺒﺮﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ!
ﻫﻤﯿﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ “ﺁﺷﻖ” ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﺩﺍﯼ”ﻋﺎﺷﻖ” ﺭﺍ ﺩﺭﺁﻭﺭﻧﺪ!
ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﻋﺸﻖ!
ﺑﺎﺯﻫﻢ ﺳﺮﺵ ﮐﻼﻩ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ،
ﻧﻪ ﻻﯾﻖ ﻋﺸﻘﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ !

ﻗﺎﻧﻌﻢ … !
ﺍﻭ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩ …!
ﻣﺎﻝ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻮﺩ …!
ﻗﺮﺑوﻥ ﺩل خودم ﻛﻪ ﻣﺎﻝ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﻮﺭ ﻧﻴﺴﺖ !

کـــــــــوچــــه‌های قدیـمـــی را باریــــــک می‌ســــاختند،

تا آدم‌هـ ــا به هــــــم نزدیکـتــــــــر شوند…

حتـــــــی در یــــــک گــــــذر؛

ما انسانــــهـــ ــــا اکنــــون چقـــــدر از هـــــــم دوریــــــم ...

تنهـــ ـــایی ریشه تمام گناهــ ــان و دردهاســت !

          ” چوپـــان ”

                               را تنهـــ ـــایی “

                                                       دروغگــ ــو” کرد ...

چوپــــان قصـه ما دروغــ ــگو نبود

تنهــ ــا بود و از ترس تنهـ ــایی

فریــــاد گرگ ســــر میداد

افــســـــــــوس که

فقـــــــــط

گـ ــرگــ ـــ ـــهــا

فهمیــدند چوپـــ ــان تنهــ ــاست...

برای نوشتن از دلتنگی که واژه و استعاره لازم نیست ،

" فقط یک دل میخواهد "

که تنگ شده باشد

همین ...

"گـاهــی فـقــط بـایـد لـبـخند بـزنـی و رد شوی،

بگذار فـکــر کـنــند نفهمیدی...

هیچوقت توی زندگیت کسی رو بزرگ نکن

که کیفیتش بیاد پایین...

گاهی وقتها چقدر ساده عروسک می شویم ؛ نه لبخندمی زنیم ؛ نه شکایت می کنیم؛

" فقط احمقانه سکوت می کنیم "

روزگــاری بیدی را شکســــتند

بـــه نامــردی تبر بر ریشـــه اش بستند

ولــــــی افســـــــوس همـــانهـــــایی شکســــتند

که روزی زیـــــر ســــ ـــایه اش می نشســـ ــــــــتند . . .

همه درست شبیه هم هستند فقط بعضی ها بهتر و باورکردنی تر دروغ میگویند !
.
.

تنها چیزی که تو زندگیم به صورت تخصصی بهش تسلط دارم ،
انتخاب آدم های اشتباه برای دوست داشتنه !
.

بعضی آدما مثل لیوان میمونن …
زیادتر از ظرفیت که بهشون بها بدی سر ریز میکنن ،
اول خودشونو به گند میکشن بعد دور و برشون رو !

[سرد بودنـــــم] را بگــــذار به حساب…
[گرم بودنت] با دیگران

حالم از کلمه ی “عزیزم” و “عشقم” بهم می خوره…
من رو همون “ببین” صدا کن;
بی ریایی شرف دارد به ریا کاری . . .

من زن هستم و تو مـــــــــــــــــــرد ....

اما .... نگران نباش به کسی نخواهم گفت ؛ 

که در پس مشکلات و درد هایی که تو برایم ساختی و تحمل کردم ، 

در پس نامردی و نامهربانی که دیدم و دم نزدم ! 

در پس بی معرفتی هایی که دیدم و معرفت به خرج دادم .... 

من

" مــــــــــــــــــــــــــــــــرد " تر بودم!!

خداحافظ تابستان
یادت باشد
روزهای گرمت به سردی گذشت…!

مخــــدر نگاهَتـــــ کـــــه
دَر چــــــای عشـــــق حَــــل شــــــد
معتـــــاد تــــــو شــــدَم …
حـــــالاکـــه گـــــاه و بی گــــــاه
خشخـــــاش می چینَــــد دلَــــم
دیگَــــر تَــــزریــق خیــــالَتــــ هَــم تسکیــــن نمی دَهَــــد
درد نبــــودنَتــــــ را آخَـــــر مَــــرا می کشَــــد
این خمــــاری “تــو”

اگر دروغ رنگ داشت


هر روز شاید


ده ها رنگین کمان در دهان ما نطفه می بست


و بی رنگی کمیاب ترین چیزها بود.



اگر گناه وزن داشت


هیچ کس را توان آن نبود که قدمی بردارد


تو از کوله بار سنگین خویش ناله می کردی…


و من شاید کمر شکسته ترین بودم

دلم نه عشق میخواهد

نه دروغ های قشنگ

نه ادعاهای بزرگ

نه بزرگان پر ادعا

دلم یک فنجان چای مخواهد

با یک دوست که بشود

با او حرف زد و پشیمان نشد

بی کسی یعنی لای استخوان های من نمک بپاشی …

و زخم هایم پشت سرت راه بیفتند..

و معتاد دست های شورَت شوند…

خوابـــــــــــــــــید…
بدون ” شب بخیر ”
شاید می دانست
بی او
هیچ ساعتی
از زندگی ام
به خیر نیست…

در را کـه مــی بـــندی ،
بـــــاد هــــم ..
پــشت ِ خــانـه ات ..
زوزه مــی کــــشد !
مـــن کــــه مـــــنم !

تـــــنهـا ،
بــی هـــوایـــی ..
آدمــی را خــفـه نــمی کـــنـد ..
گــاهـی ،
هـــوایـــی شـــدن ..
آرام آرام ..
بــــدون ِ روسیــاهـــی ..
خــامــوشــت مــی کـــــنـد !

غمــهایــی کـه ..
چـشمــها را ..
خیـس نمیـــکنند ..
بـه “استـخـــوان” رسیـــده اند …!

موهای یک زن خلق نشده

برای پوشانده شدن

یا برای باز شدن در باد

یا جلب نظر

یا برای به دنبال کشیدن نگاه

موهای یک زن خلق شده

برای عشقش

که بنشیند شانه اش کند , ببافد و دیوانه شود..

یه زمانی می گفتن از تو چشماش میشه فهمید
راست میگه یا دروغ …
اما حالا دیگه اینقدر توانمند شدن بعضیا
که با چشمشونم دروغ میگن …
.

تو را من “تو” کردم
وگرنه “او” هم زیادت است
پس اینقدر برایم ،شما,شما نکن…
.

عشق هایت را مثل
کانال تلویزیون عوض می کنی
و افتخار می کنی،
که عشق برایت این چنین است !
و من می خندم …
به برنامه هایی که هیچکدام ،
ارزش دیدن ندارند . . .

     تَنهـــــــــــآیِ تَنهـــــــــــــــا

نَهــ کَسیــــــــ حالَمــــــ رآ میــــــــ پُرسَـــــــد

                                                نَهـــ کَسِیـــــ هَوآ یَـــــمـــــــ رآ دآرد

                                               عِِیــــبیــــــــ نَدآرد

سآلـــهآســـــتــــــــ بـــــــِهـــ ایـــــن زِنــــدِگـیـــــــــ عـــــآدتـــــــــ کــــــــَرده ام!

یـــــکــــ دل . . . !

یـــــکـــ آســـمــــان. . . !

یـــــکــــ بــــغـــض. . . . . !

خداوندا تو خیلی بزرگی و من خیلی کوچک

   ولی جالب اینجاست که ....

      تو به این بزرگی من کوچک را فراموش نمیکنی ؛

            ولی من به این کوچکی تو را فراموش کرده ام . . .