هوای نبودنت سرد است و من در بهت این شکست یخ زده ام.

یک جفت چشم باید باشد ونیست! یک جفت چشم که تمام زندگی ام را گرم میکرد. یک جفت چشم داغ که سرد شدند، گم شدند، شایدهم دزدیده شدند! نه،حتما! حتما دزدیده شدند.

من در تمام ثانیه های این سفر در انتظار غرق شدم. آنقدر غرق شدم که مردم!!!

سهم من از غم تو این همه بیداد نبود
 
مرغ دل جز به هوای غمت آزاد نبود
 
کس نفهمید که یکباره چه آمد به سرم
 
بس که می‌سوختم و قدرت فریاد نبود
 
سر تقسیم گل و عشق و غزل‌های قشنگ
 
همه بودند و نبودی و دلم شاد نبود
 
دردِ شیرین مرا هیچ طبیبی نشناخت
 
سر بالین من آن لحظه که فرهاد نبود
 
دلم از سردی مهر تو به خود می‌پیچید
 
مگر ای دوست! بهار دلت آباد نبود؟
 
بال پرواز مرا یک نفر آرام شکست
 
این هم از لطف کسی جز خود صیاد نبود!
 
نشد انگار بگویی که دلت با ما نیست
 
نکند درد تو را هم لب فریاد نبود؟